Gönül Küskünü
en yakınım en uzağım küstüler
neden bilmem nedensiz sebeb desen yok sebebsiz kısmetsizmiş im ben kısmetsiz bu sahte dünyanın düzenine selam vermem bana küsesine kim el uzatıyor düşenine nasipsizmiş im ben nasipsiz el oluyor yüzüne baktığım terk ediyor yürekten taptığım çok oldu yalınız kaldığım sahipsizmiş im ben sahipsiz böyledir civeleğin halleri gezer dolaşır yadelleri gönül küskünü oldum kimsesizmişim ben kimsesiz yazan - ismail civelek develi köyü pamukkale denizli |