GECELER BOYU
Tıkanmış ucu,
Geçemez zaman Aydınlığa hasret bir karanlık nöbeti Benim kisi,sürer gider Geceler boyu geceler Hecelerimi Günlere bölüp Her zaman kipini Sonsuza değin uzattım Yollar boyu Sevdalar ağarttım Ve kanadım Ve kanattım Birikmişlerimi Sürer gider Geceler boyu Geceler Aklıma düşer delice şeyler Bir adım yaklaşmışım Bir adım daha Kanamışım Ezeli olmayan Ebedi belli olmayan Yalnızlığımda “Daha yaşanılası günler var daha” gibi Duyulası her kelime Duyulmuyor artık Özneler karışıyor birbirine Meçhul dosyaların Hiç el değmeyen raflarına kaldırılıyor Güne ağaran yüzler Sürer gider Geceler boyu Geceler Kimseler bir şey Bilmezler Cümlelerin ardına sığınamaz Artık müebbete bağlanamaz kelimeler Konuşmamız lazım Gerekirse basit kelimelerle Gerekse de Dağ yığını dizelerimizle... Ko(nu) şmamız lazım Ağarana kadar. Ahmet YILMAZ |
Bir adım yaklaşmışım
Bir adım daha
Kanamışım
Ezeli olmayan
Ebedi belli olmayan
Yalnızlığımda
üstad şiirlerinizde hep hüzün kokluyorum:( hüzünde bazen güzeldir ama... saygılar