KAYBEDİYORUM SESİMİ
Kaybediyorum sesimi
Çaresizliğinde yarınların Üç gündür Güneşsiz bir papatya gibi Perişanım Kilitleniyorum Kendi ellerimle bir varolmayış mevsimine Sürükleniyorum Sular döküyorum Ardımdan Kendi kendime Tavanı olmayan hayallerimin Kubbesiz büyüsü söndü Kerata çabuk öldü Kerata çabuk öldü Kerata çok çabuk Hayalsiz evlerin Bol duvarlı yaşamasına Bir giz eklendi artık Duvarlar konuşuyor Anne bak kral çıplak Ve kimseler görmüyor Duvarlar konuşuyor Duvarlar konuşuyor Bir duvarın hatırına Sözcükler deliriyor Şizofren yalnızlığımın Camlar kadar tutunmasında Yaşama Bir umut arıyor karamsarlığım Ve bir yaşam çıkarıyor gönlüm Gözünden Ama Kaybediyorum sesimi Elimden kayıveriyor tutmaya çalıştıklarım Kaybediyorum Bekletilmeyi.. Ne olacaksa bir anda oluyor Bir nefes Bir papatya gibi soluyor Ölümün alacakaranlıktaki Bağırmasında. Ahmet YILMAZ |
Diğer mesajınızla ilgili konu,kendini bilmeyenlerle ilgili,ama sizi de duyarlılığınızdan dolayı kutluyorum..