Sana ben kırılamam ki..
Doğduğum coğrafyanın, bana nasip olan; ekmeğini, suyunu.. harmanlayarak, ruhuma sindirdiği; edebi, huyu.. üstüme gölgesi düşen büyüklerimin; adabı, nazı.. toprağının üstüme sinen şehidinin kokusu, tozunun, bana yüklediği sorumluluk gereği; yukarıdaki dini ve felsefi şiirlerin arasına, romantik tarafımın ürünlerini yazmaktan, şimdiye kadar özellikle imtina ettim. Edebimden utanıp, sıkıldım.
Ancak; yemeğim tuzu, biberi misali.. yaratılışın; yaşamı, ritmi gereği.. çocukluğumdan çıktıktan sonra, daha yeni yeni büyürken esen; kavak yellerinin; ışıltısı, ve fısıltısı.. ile, benim de romantik duygularım ve bunların içinden, kağıdın üzerine dökülen.. şiirlerim oldu. Ben de; yalnız; et, kemik, kandan.. değil, ürperen bir kalpten.. her öğrendiğim bir kelimeden etkilenip, genişleyen bir gönülden, dadaşlığımın ruhuma üfül-üfül üfürdüğü cesaretten ve metanetten.. etkilenerek, bazan; bulutların üstünde dolaşırken.. her şeyi tozpembe gördüğüm zamanlar ve bunların kâğıt üstüne akseden izdüşümleri de oldu. Fakat; bunları, yukarıda okuduğunuz dini ve şiirlerin manevi atmosferi içine eklemek; o atmosferi soluklayanlara irtifa kaybettirecek olmasından dolayı, şimdiye kadar yazmaktan sarf-ı nazar ettim. Ancak; kambersiz, düğün olmaz denir ya; içinde romantik bir şiir bulunmayan kitap da, şiir kitabı olmaz.(denemez) Ben de, bu kitap ile sınırlı olan son şiirimi yazmadan sadece; romantizmime bir örnek ve bu şiir kitabına bir çeşni olsun diye, bu kitaba; kendi milattan öncemin, kendi tarihimin derinliklerinden gelen bir adet de, romantik şiirimi ekliyorum ve şimdiye kadar uhrevi havayı soluklayanlardan da peşinen özür diliyorum. ŞARKI SÖZÜ surprizsite.com sunar SANA BEN KIRILAMAM Kİ ŞİİR NO: 199 18-02-2010 Özün, sözün; güler yüzün, Gül cemâlin, tatlı sözün; Umman kadar, derin gözün, Sana, ben, kırılamam ki... Selvi dalı, fidan boylum, Kimden gelmiş, senin huyun, Bakmakla olmuyor doyum, Sana, ben, kırılamam ki... Katmer gül olsan bahçemde, Taşısam seni, sinemde; Şikâyet edip demem de, Sana, ;ben, kırılamam ki... ADANA. 1982. Bu şiirin tüm hakları Mürsel Münevveroğlu’na aittir. |