Aşka ihanetHava, karamaya başlamıştı. O birden adımlarını hızlandırdı. Hem yürüyordu, hem de o, kafasındaki sorulara cevap arıyordu. O yürüdü, yürüdü.. . Kafası karmakarışık olmuştu, yürüdü, yürüdü kafasını kurcalayan düşüceler içinde. Biraz durdu arkasına baktı sonra sonra yeniden yürüdü. Ve sonra… Bir ara tekrar durakladı döndü, alaca karanlıkta yeniden arkasına baktı. Arkasından gelebileceğini düşündüğü o kişi yine yoktu. Son ümitleri’ de kaybolmuştu onun. Artık ölebilirim dedi, kendi kendine tereddütler içinde. Alaca karanlık geceye dönüşürken.. Uzaklardan gelen bir köpek sesini duydu. Ve o korktu, ürperdi.. Sonra ben dedi ben, korkmam’ ki ölümden diye mırıldandı kendi kendine yeniden. Ve sonra ıslık çalmaya başladı adımlarını hızlandırmış yürürken. Tekrar durdu! Son bir ümitleyeniden döndü, arkasından gelen var mı diye baktı. Ama nafile, yine kimseler yoktu arkasından gelen... Ve sonunda vardı! Bir ırmağın kenarına, alaca karanlık bitmeden.. Mevsimlerden bahardı. Dağlardaki karlar erimiş, aşağıda akan ırmakta sular çoğalmıştı. Ağaçların arasındaki bir kayalığın üzerine çıktı oturdu. Yüzlerine suların soğuk tozları vuruyordu. Sonra! Suların sesleri arasında aşağıda akıp giden ırmağın sularına baktı. Ve aşağıdaki şelaleyi gördü.. Ay ışığının yankıları vuruyordu suyun şelalesinin önündeki göllete. Uzun, uzun onu seyretti. Sonra başını kaldırdı ayı aradı ağaçların arasından. Süzülüyordu ay ışığı sulara kızıl ağaç, yapraklarının arasından… Bakınca aydan gelen ışınlar vurdu gözlerine dünya güzeldi dedi kendi kendine. Derinden bir ah çekti… Geçmişini biten aşkını düşündü ve nasıl sona erdiğini düşündü. Olduğu yerde hiç kımıldamadan… Sonra o.. İhaneti düşündü. Yalan sözlerle aldatıldığını ve avutulduğunu düşündü yıllarca. Ve bitirilen aşkını, kirlenmişliğini düşündü. Sonra… Dilinde birkaç kelime dua kendini, Aşağıdaki azgın sulara bıraktı kayalıklardan birden… Bir aşk daha yeşermeden filizlenirken bitmişti. İhanetin sonunda. Kırmızı bir gelinlikti suların üzerinde süzülerek giden. Şimdi ihanet kokuyordu ırmaktaki sular Mehtap ağladı. Ve yıldızlar ağladı o gece. Ama kimse gerçek nedeni bilemeden... Ahmet Yüksel Şanlı er 25. Ağustos. 2013-08-25 |
bir çok seven yürek kahır ederek terkediyor bu yalan Dünyaya...
Yüreğine sağlık Değerli Ustam...