EKMEKSİ KOKUM
EKMEKSİ KOKUM
Hiç acıkmadım Gamzendeki elmayı tadışımdan sonra. Kiraz beni aldı dişlerine koydu Kızıl dudaklarının bahçesindeki Ne tükürebildin beni, Ne de çiğneyip yutabildin. Saklarken sen ağzının içinde beni Koşuyordum yüreğindeki güneşe, Hiç yorulmadı bakla kırı atım Bir konak kurdum yüreğine. Bir bülbül vardı yüreğinde Bir de gül, Gül benim oldu diken bülbülün. Hiç acıkmadım Gamzendeki elmayı tadışımdan sonra. Benden kurtulduğunu sanıyordun Unuttuğunu buralarda Görünce beni ekmek saçının altında Ateşin gözlerinde. Saçın üzerinde pişirdiğin ekmekte Alınca ekmeksi kokumu İçine gülümsemeler attın Ne bülbül sustu, ne ben. |