izi kalır bakışlarımdagidiyor musun ? beni..beni yokluğuna alıştırmadan ( gök yüzüne gözlerinin resmini cizmeyi unutma! ) o kadar zor mu yar kalmak buralarda kaldırımlarını ezberlediğin bu şehir tanır seni saçlarının kokusundan ve köşe başlarını tutan şu lambalar aydınlığını alırdı bakışlarından unutma biliyor musun? ne kadar uzağa gidersen git yüreğini serecek yer yok bu dünyada yüreğimden başka haydi git. madem ki bu kadar kararlısın ayrılığa son bir kez benim için tek bir şey yap al yüzümü eskisi gibi acuçlarının arasına ki ben kendimi sana adadığım o günden şu ana kadar hayallerim göğsümde gizli gizli ağlardı sabahlara kadar ve ben hep korkardım bu anı yaşamaktan son bir kez sarıl bana ama biliyor musun? rüzgar bil ki süpürür kokunu sokaklarımdan gök kubbe ardından ağlar belki ama yağmur ayak izlerini yıkar umursamadan ve zaman inadına kendisiyle yarışır giden tek sen olursun kendi varlığından unutma ama sen! hüzünden yana ne varsa cıkar at ruhundan bakma bana ve hatta hiç aldırma ben sağanak yağmurlara alışkınım yar nasıl olsa sel gelir kum gider derler ama i z i n kalır bakışlaımda korkma bende bıraktığın sevda kadar yanarsın bağrımda ay/su |