gittin ya
dudağımın baharına yapıştı
incir lekesi
ağdalı alışkanlıklar
terli anılar
bir kaç saç teli
bir kaç diş izi
yıkıyorum yıkıyorum çıkmıyor isyanlar
ellerimin tam karşısında
korunaklı tepeler
haykırışıma rest çekiyorlar
bol provalı küfürler rol alırken sahnemde
taştan evler sallanıyor gözlerimde
çığlıklarımı kusarken
zeytin dalları önüme
rüzgara yenilen nefesim
istesemde
can vermiyor yaban elde...






her gün saydırıyorum denize
eze eze dilimi
bilirim sevmezsin sen
ne asiliğimi
ne de aykırı sesimi
ne de keskin köşelerimi
ne yuvarlak olmayan yüz hatlarımı
bilirim sevmezsin
yüzüne yüzüne çarptığım suları
ardından saydırdığım çakıl taşlarını…





meğerse
geçmiş pencere önünden bayramlar
kurumuş ekilen fidanlar
şehirleri taşıyan raylar
göç etmişler bu diyardan
bu yüzden mecbur kaldın
öfke nöbetlerimi suya hapsetmeye
sessiz sedasız gitmeye…






üzülme…
kokunu taşıyorum hala üzerimde
yazılmamış şiirlerle avutuyorum geleceği
ellerinle silerken geçmişi
korkularımı doğuruyorum
usumun tekinsiz sokaklarında
bir aralık gecesi
terk ediyorum kendimi
yavaş yavaş aydınlanırken
yağmurlarla yıkanan nefesim
ve yine
aşk sayıyorum seni
yaz , kış
nefretim birleştirirken iklimleri
tuzağına düşürüyorum ilk cemreyi
şimşekler çakıyor alnımın koylarında
incir lekesi düşüyor
şiirimin tam ortasına…





ve yine sana yazıyorum bu şiiri
ara bul içinde nehirleri
istiridye kabuklarına saklanmış
tarihi şehirleri
okyanuslara ulaştırır belki bizi
içimden düşerken ünlemler
arala tüm harflerin renklerini
belki bulursun kendini
belki de
ömrünün yalanını…





hani
sen hiç sevmezdin ya
parfüm kokan geceleri
ağırlaşan ellerimi
her kadın kendi gibi kokmalı derdin ya
b i l i r m i ş gibi
koku filmini tekrar tekrar izlemiş gibi
şimdi
sana inat
en pahalı parfümleri topluyorum tezgahlardan
kapaklarını açık unutup
bu küçük otel odasında
serhoş oluyorum kokularıyla
kendimi kaybedip
yeniden buluyorum
uzak ve yakın arasındaki bu istasyonda...





nefretim koyulaştı yine
uçmayı bilmeyen kuşların masum bakışlarında
al sakla
karşılığında
bir avuç deniz ver bana
ben okyanusa ulaşırım
kırık kanatlarımla…