Seni Yazıyorum, Kahretsin!Gitmemen gerekirdi, Anılarımız vardı seninle, bitmemen gerekirdi. Ben geçmişime dönüp baktığımda seni görüyorum, Sadece seni. Ve gelenlere bakıyorum, Ve gidenlere... Sen gitmiştin öyle değil mi? Sen bu koca ayrılığı benim üzerime yıkmıştın. Yalanlarınla süslemiştin ihanetini... Neyse zaten yalnızlık ve ben yakışıyoruz. Arada özlüyorum seni, sonra yalnızlığa yaptığım ihanet geliyor aklıma, Susuyorum... Kan kusuyorum... Sonra gidiyorum bana gelen herkesten, Sonra kaçıyorum insanlardan, insanlıktan. Bir defter alıyorum elime ve yazıyorum, Yazıyorum... Seni yazmak, onca gün, onca saat, onca saniye, onca salise sonra... Çok zor, seni yazmak kafiyesizliktir, Seni yazmak karaktersizliktir bir bakıma... Ve bütün bunları göze alıp, Seni yazıyorum, Kahretsin! Hilal Özcimbit |