Ey edebin feyzine müdrik olan naif kalp…Yar… Ne vakittir bekliyordum Vakti sukuta erdirecek lahzayı, Nasip ihsanını Kimi zaman hazırdım, kimi an Hislerin dem olmasına bırakmıştım Yazacaktım, yazmalıydım, Edep libasını giyen nefesin Suhuletinden bahsedecektim Ve fakat Bazen çekindim Haline kaygılar mı zerk ederim Diye erteledim, endişe içinde Nazar etmenizi istemiyordum, İtminan hali bekliyordum Sevgi ve sadakatin azizliğine, Muhabbetin feyzi Sürur baharına ermenizi diledim Bilmem ki kaç yıldır Sefih ve lafazan Kelamlarımı okuyorsun Bazen nadanlığıma ve bazen de Nafile yer uğraştığıma bağlıyorsun Onca yaşa rağmen diyorsun, Tespih çekmek, zikir etmek Varken diye sual ediyorsun Nasıl Ve ne şekilde Bu çalışmalara zaman Ayırdığımı bilmiyorsun Meramımı merak ediyorsun, Bunca hüzün ve hicran niye diyorsun Çileyi ikram görüyorsun, Acizliği miskinlik adına öteliyorsun, Sabırla diriliyorsun Taklit için Vehmediyorsun Akli ve iradi olunmasını önceliyorsun Heva ve hevesler için ne kadar Çok ibretleri güncelliyorsun Niçin tercih edenin keyfiyetine Saygı gösterip, Sessizliğin hikmetini öteliyorsun Benzeri gibi, Birçok suali sormadınız Bu zamana kadar Kalbi nezaketinizle nazar ettiniz Her vakit himmet ve iltifat göstererek Şevkimi kırmadınız, alkışladınız Vakarınıza ve kemal Vasfınıza veriyorum, edebi Ne kadar naif taşıdığınıza imreniyorum Rabbim Her iki dünyada Aziz ve emin eylesin, rızasına iletsin Her umudunuzda imdadınıza yetişsin, Yüreğiniz hiç burkulmasın Ecir ve ihsan azminizde fark yaratsın, Her nefesinizi feyziyle bereketlendirsin Mustafa Cilasun |