ÇOCUK ÖLDÜ BEN ÖLDÜM...Dur ve düşüncelerini avuçlarına bırak Ayıkla iyi ve kötüyü Sakın vicdanına sorma İdrak etiğin aklınla Yerlerini seç Bir yana iyileri bir yana kötüleri koy Geride kalan sadece atık düşünceler olsun Saklama hiçbir düşünceni Beynin avuçlarının içinde Sessizliğini bozmasın matemin Yüreğin çırpınıp duruyor aslında Sadece onun seslenişi Ayıkladığını bir noktaya odaklanmış Vicdan ve yeniden vicdan Aklının kıyısında kalmış yanıyla Ağır basıyor aslında Kötü yanın eziyor Gözlerinin gördüğü her şeyi Ayıklıyor tıpkı bir bilgisayar gibi Soruyor aklına vicdanına Aklın her şeye eriyor aslında Onun için hiç sorun yok Kötü ve iyi kardeştir onun yanında Hak edenin hakkını vermeli Oysa vicdanın kötüyü kabullenmiyor Kötünün yok olması için çabalıyor Ayakta durmanın insanlığın direği Taş devrinden kalan insanların Vicdanen bizden üstün olduklarını düşünürsek Yaşamın kıyısından alınan her derste Vicdanın yerini aklın aldığını düşünürsek Fosilleşmiş vicdanların yerine akıl taht kurduysa İnsanlığın kötüyle olan kardeşliği Vicdanı üvey evlat haline getirdi Ey benim cüzü iradem Hak ile batılı ayır ediyorsun da Vicdan ile akılı neden ayıramıyorsun ki Oysa ikisi de aynı hanenin misafirleri İkisi de aynı binanın temel taşlarını oluşturmadı mı? Gözler ruha giden aydınlık aklın ve vicdanın Dünyaya açılan pencereleridir O halde bizler bu pencereden dünyaya bakarken Ölümleri Ölüleri Ölenleri Öldürülenleri Hiç mi görmedik Katliamlar üst üste dizilirken kele koltuk altına verilirken Hey hat… Vicdanın idamı akıl tarafından yapıldı Dar ağıcın da sallanır ilmik boş titrer bir beden Hiç göze gelmeden Son nefese gelince Aklın kılavuzu yola çıkar vicdan ölmüştür Geriye kalan sadece bir robotun ete dönüşmüş hali Hali ahvalinden maksadı gayeye yol sorulmaz Cevap kati ve kesindir ölüm her aklın kabul edeceği bir mertebe Mertebe ki vicdanın soluksuz olarak dahi red edendir Yüzüm toprağa değer Toprağa gözlerimden bir damla yaş düşer Yüzüm toprağa değer Toprağa bir beden düşer can vererek Yüzüm güneşe döner Güneşin ışıkları altında Bir çocuk şahdeet kelimesine yetişmeye çabalar Bir yürek düşer aklım iflasa uğrar Vicdanım benliğimi mapus eder Deli derler Güldü derler Olur derler Olacak derler Ama öldü demezler Günahı anımsatır bir kaç kelam Ve secdeye düşen her alın bilir ölümün günah yanını Bilir vicdanın kutsallığını Akla dayalı yüreklerin secde eylemeden Vicdanın olanları anlaması Tıpkı hendekten deve atlatmak gibi olur Toprak olur bir insan Yeryüzünün en güzel varlığı Vicdan kan ağlar akıl gülmeye başlar Dilime bir kelime düşer Hey hatt… Vicdanı olmayanın sözü Müdebber değildir. İnsan öldü Ben öldüm Çocuk öldü Ben öldüm Kadın öldü Ben öldüm Kardeş öldü ben öldüm Vicdanım öldü Ben öldüm… ROJAVA Öldü Ben Öldüm… "BEN ALAATTİN ASLAN OLARAK BU SAYFAMDA ROJAVA KATLİAMINA SESSİZ VE TEPKİSİZ KALAN ARKADAŞLARI MI SİLMEK İSTİYORUM İNSANLIĞIN KIYIMINA DUYARSIZ KALANIN BENİM YÜREĞİMDE YERİNİN OLMADIĞINA KARAR VERDİM VE YİNEDE BUNU YAPMADAN ÖNCE BU DUYARLILIĞI GÖSTERMEYEN ARKADAŞLARIN KENDİLERİNİN BENİM SAYFAMDAN AYRILMALARINI RICA EDİYORUM BENİM İNSANLIK ADINA DUYMUŞ OLDUĞUM BU HÜZNÜMÜ BENİMLE PAYLAŞMAYAN BENİM DOSTUM ARKADAŞIM OLAMAZ ..."gevdan. |
Bu ülke işine gelen haberleri yayınlıyor işine gelen haberlerin üzerinde duruyor zaten kim ölmüş kim kacmis kimse sorgulamiyor. Aslında Rojava insanlığın olduğunun bi belgesi gibi 'Rojava da çocuklar öldü 'insanlık' karanlığa gömüldü"