Acımasız Yıllar
Zalimlik insana mahsus sanırdım
Zamanda acımasız, zalimmiş meğer Yıllar önce böyle miydi cemalin Soldurdu gül yüzü Zaman denen görünmeyen o zalim. Boyun selvi dalıydı İnceydi belin Toz pembeydi cemalin Al goncayı andırırdı leblerin Kutup yıldızı gibi parlardı Canlar yakan ahu gözlerin Bülbül gibi şakırdı Tatlıydı dilin Yüzüme bakarken Al al olurdu cemalin Tutmaya yeltensem Kınalı elin Başını öne eğer giderdin Sultan Süleyman’a Kalmayan dünya Acımadan soldurdu bizi Birtek sevdamıza yetmedi gücü Cami yıkılsa mihrabı kaldı Her şey yalan olsa da Sevgimiz baki kaldı Güler Elmalı |