Yar Kokuyor Toprağım
Yüreğimin takvimi, sabitlendi o günde
An durdu, zaman durdu, bırakıp gidişinle İçerdim gözlerini, mazideki her günde Yanardım susuzluktan, ahuzar edişinle Şimdi artık savrulan, sararmış bir yaprağım Kuruyan seldalar da, ar kokuyor toprağım... Sırtımdaki goçuğum, yılların eskisinde Şaşırmışım yolumu, çöllerin ezgisinde Mecnunca yürüyorum, kaderin çizgisinde Gözlerim görmese de, adımım sezgisin de Vahalarda sulanan, çöl vurgunu yaprağım Kuruyan seldalar da, yar kokuyor toprağım... Ahkam kesemem gayrı, süslenmiş kelamlarla Dinmez yürek sızısı, uzaktan selamlarla Bir selamın hatrına, uğraşmam haramlarla Gurbet elden sılaya, gelemem meramlarla Yanıp, yanıp har olan, kavrulmuş bir yaprağım Kuruyan seldalar da, har kokuyor toprağım... Bedenim çırılçıplak, zincirlediler beni Kırdılar kanadımı, içte kalmadı yeni Deli diyorlar bana, ararken çöl de seni Sessiz çığlıklarımla, kana boyadım teni Kızıllara boyanan, zincirli bir yaprağım Kuruyan seldalar da, nar kokuyor toprağım... Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN Selda: Taşkın su Ar: utanç |
merhabalar şiir...
ben bu sayfanın her şeyden önce fon ve resim seçimine hayranım...
sonra dizeler geliyor... su misali akıcı ... duru bir ses ile güzel bir yorumla...
yani her şeyi ile dört dörtlük ...
kutluyorum kaleminizi ve gecikmişliğim affola diyorum...
Saygılarımla