Gülmeye halim yok
Seninde farkın yok
Sende onlar gibisin Uğraşma boşuna hiç Söz etme bana sevgiden Dünyanın en güzel duygusu deyip Güldürme beni Bitirdiler inançlarımı Tükettiler duygularımı Enkaza döndürdüler Bütün güzellikleri Neler yaşadım neler Neler gördüm bir bilsen neler Sevgi dediler ihanet Huzur dediler hüzün Hep düşündüm uzun uzun Sevda tezgahında çileler ördüm Karanlık kabus dolu geceler gördüm Neler feda ettim ne değerler yitirdim Bir kez yaşadıysam bin kez öldüm Onları unut onlar mazide kaldı Deyipte güldürme beni Delmedimi dağları ferhat şirin için Delirmedimi mecnun leylasına Aşk denilen duygunun esiri Sevdalarının kölesi olmadılarmı Ölümüne sevmediler mi Nihayeti acı hasret Özlem olmadı mı Aşk tutku mutluluk sevmek sevilmek Hayattır deyipte güldürme beni Gösterebilirmisin bana İçinde gözyaşının olmadığı Çilesi dolmuş Bağları çelikten kopmayan İçinde dert olmayan Yeryüzünde bulunmayan Gerçek bir Sevgi Sakın sakın Elbette deyipte güldürme beni Kaldırda başını bir bak yüzüme Ağaran saçlarıma kırışmış yüzüme Pınarları kurumuş kanlı gözüme Anam beni böylemi doğurdu sanıyorsun Ne yazıkki o duygular Getirdi bu hale beni Oysa ne hayallerim vardi Bir güneş doğacaktı Sevgi dolu gönlüme Bu üç günlük dünyada bende mutlu olacaktım Kanatlanıp uçacak sevgiye konacaktım Geleceğimi kırdılar dünyayı başıma yıktılar Sevmedimmi çok sevdim Değer verdiğim bir ferhat bir mecnun Olduğum için bu nefretim kinim Ve karşıma geçipte Ben benden gittikten sonra Dertlere and içtikten sonra Bende duygular bittikten Sevmenin zamanı geçtikten Ben yaşarken öldükten sonra Seni seviyorum deyipte Güldürme beni |
ama şiir var içinizde kaleminize sağlık