HARAM KOKULUM
Ayaz oluyor geceler sevgilim , üşüyorum..
Sokak lambaları acılarıma gem vuruyor , korkuyorum. Ardına sığındıklarım arkasını dönüyorlar bana , çaresiz kalıyorum. Ey ! Kabul olmayan dua’larımın kötü karakteri , mutlumusun.. Hani dört kitap üstüne yemin etmiştik. Hangi gavurun günahıydı ki bu sevda vebalini bana ödettin, Haram kokulu sevdiğim... Yine sensiz geçen bir gecenin karanlığı çöktü üzerime. Ne kadar derine gömdün bizi , ellerim yapışmadımı dizlerine. Kaç tır dolusu ihanet boşalttın üzerime. Hangi tekerler çekti onca ağırlığı. Kaç desibel adını haykırdım. Çığlıklarıma kulaklarını sağır mı kestin. Söylesene feryadı suküt olan sevdiğim.. Sevmeyi bir benmi beceremedim... Bilir misin ? Kaç çarmıha gerdim yüreğimi, sen gelene kadar kırışmasın diye. Uzun soluklu bir yolun sen engelinde takıldım. Varamadım sana.. Doğruldum yine gelmek için, leş gibi ayrılık kokan rüzgar savurdu beni kıyısızlığına. En şiddetli kasırgalar esiyor şimdi beni sen yanımdan koparıyor. Bir vahşi mızrağı saplanıyor dizlerime. Sonra bir şey öğretiyor hayat çekilen acı aşkı anlamlı kılar. Bu sözün ardına sığınıp tekrar kalkıyorum ama dizlerim aman vermiyor. Buruk yanıma devriliyorum.. Gel artık usandım.. Kaç mil uzaktasın, gözlerimin yorgunluğu dilimden akıyor. Öyle bir yere düştüm ki vay anasını dedi izleyenler. Acı sonlarımın katili. Önce ayrılığı çıkaralım aradan.. Elbet gemimiz limanına döner.. Haram kokulu sevdiğim.. Gökhan SARI |