İTİLİP KAKILDIM
Ben yalnızdım,
İtip kakıldım. Herkesten, Dayak yeyip kaçtım. Çok zorlandım, Ama gururlandım, Başardım içten güçlenmeyi, Ben sevdim bu işi. Herkesi dövmem, Beni sevindirdi. Çok mutluyum artık, Kelebekler gibi. Bir gün sabah kalktığımda, kimse yoktu yanımda, Çok üzüldüm buna, Sevincim ve gururum yoktu artık yanımda. |