Artık alıştık herşeyi protesto eder olduk
Ne istediğimizi kendimizde bilmiyoruz
Otuz yıl önce neydik şimdi ne olduk
İnsanoğlu acıyı çok çabuk unutuyoruz

Unutuk gaz,yağ,şekerlerin kuyruklarını
Bir gecede köşeyi döndüren stoklarını
İstanbul’un ortasındaki çöp dağlarını
Hastane diye yatığımız o mağaralarını

Unutuk kokudan geçilmeyen sahilleri
Unutuk lağımdan ada oluşan haliçleri
O günleri görüp yaşamayan gençleri
Bir oy uğruna zehirlemek’mi istiyoruz

Türemiş gayesiz amaçsız holiganlar
Yüzleri maskeli vatan haini figüranlar
Türlü hakaret dolu küfürlü sloganlar
Ortalığı yakıp yıkıp özgürlük’mü istiyoruz

Bunun kin nefretten başka bir adı yok
Hayvanlar aç iken saldırır, insan ise tok
Karnımız tok şimdi başka derdimiz yok
Rahatlık batıyor bize nankörlük’mü istiyoruz

Dağdaki kurt beklermiş hep puslu havayı
Fırsat bu diye ortaya atılar binbir davayı
İthal duran adamla çaldılar tencere tavayı
Üstbaşımızı yırtıp batılı olmak’mı istiyoruz

Canı sıkılan koşuyor taksim meydanına
Twittlerde girerek saf gençlerin kanına
Kıyıldı ondokuzunda kürpelerin canına
Özgürlük şehidi diye anılmak’mı istiyoruz

Gerçekten mücadalemiz yarınlar için ise
Projesiyle ortaya çıksın talip her kim ise
Ne canlar ölsün ne de ağlasın hiç kimse
Din,dil,ırk demeden kardeşlik istiyoruz


Hacı Timurtaş