Çok sıkıldım
Başım belada…
Sen! Küçük kız, bil diye söylüyorum
Ben Kıskanç Bir Adamım!

Hangi şiir?
Hangi şarkı?
Hangi roman?

Seç birini!
Hangisi becerebildi seni anlatabilmeyi?

Tükenmedi seni anlatmak sevgisi
Bilirim tükenmeyecek…
Ama Ben Kıskanç Bir Adamım!

Boş kelimelerin içini doldurmak kolaydır küçük kız…
Peki ya bomboş satır araları?

Ben ki,
Sen yazıp geçmeyi seçebilirdim,
Yalnız, Seni yazmak omuzlarıma binen
En büyük tatlı yorgunluktu küçük kız…

Bil diye söylüyorum.
Ben Kıskanç Bir Adamım!
Paylaşmayı sevmem!

Dedim ki sana kalem tersine döndü.
Satır aralarını boş bırakmayı seçtim.
Dedin ki, vazgeçtin…

Fakat
Aklına gelmedi küçük kız…
Benim en büyük fedakârlığım
Kör bir dilenciyle paylaştığım kuru ekmeğimdi.

Söylesene küçük kız!
Rabbim yalnız senin sevgine özel bir hediyeyle,
Mükâfatlandırsaydı seni;
Paylaşmaya kıyabilir miydin?

Ben yine içimde depremler yaratan gülüşüne destanlar düzüp,
Bir damla gözyaşında boğulmayı dilediğim ağlayışına ağıtlar yakabilirdim…
Kıymetlim…
Ama Ben Kıskanç Bir Adamım!
Seni kendime saklamayı seçtim…