Hasret…
Öyle bir hasret ki
Anlatayım sana, içimde bitmemiş Sende anla, işte bu beni bitirmiş Umudumu çaresizliğe dönüştürmüş Hayallerimi çalmış götürmüş Umutsuz vaka olmuş bağrıma düğümlenmiş Öyle bir hasret ki Ateşi ile üşütüp, soğuğu ile yakanmış Pençesinde ki düçara acıyarak bakanmış Üstüne sağanak gibi acıları yağdıranmış Yüreğinde vicdanı, merhameti, aşkı kalmayanmış Maddiyatı ilah yapanmış, meğer ona da tapanmış Öyle bir hasret ki Sefalet ateşiyle gözlerime mil çekmiş Gönül bahçeme gülfidan yerine karaçalı ekmiş Halime gülerken ağlamış, ağlarken gülmüş Ölümle pençeleşir gibi çırpınan yüreğimmiş Bir hasret ki, geç fark ettim beni o öldürmüş… 12.06.2012 Ömer Sabri Kurşun |