Ben seni değil ben senin acını sevmişim

Sen gelince bana ben ben olamıyorum

Denizim durluyor istemiyorum

Dalgalanmıyor içim uçmuyor yüreğim sen gelme bana ben ben olamıyorum

İstemiyorum duymak sesini İstemiyorum

hoş bir kelimeni istemiyorum bana canım demeni

Ben seni sensiz yaşamak istiyorum

Ben seni değil senin acını sevdim

Senin gelişini değil gidişine yandım

Sen gelme ben seni Seveyim

Yangın yeri olsun kalbim

Sen gelme Sakın gelme

Ben hasretini sevdim

Gülmemeni sevdim

Aramamanın merakını sevdim içimde ve senin ne zaman arayacağını merak etmeyi sevdim

Senin isminin ilk hecesini gördüğüm bir gazete küpüründe aklıma gelip gülümsemeyi sevdim

Ve hayırını sevdim içinde evetin olduğunu bildiğim

ama evetini duymayı sevmedim

Onun kollarına yollarken seni aslında seni ondan hiç alamamışlığımı sevdim akşamlarda

Basit birkaç cümleni sevdim ve ben senin beni sevmemeni sevdim belkide

Hissettiklerini bilmemeyi sevdim

Görmemeyi ve duymamayı

Bir kuytu köşesinde aklımın

Adının kazılı olmasını sevdim

Ben seni değil

Sensizliği sevdim