KARANLIK (RABITA-İ KABİR)
Ey zifir kara gece, hayranım sana şimdi
Bütün kirli şeyleri yelpazenle kapadın Oysa seni bin türlü korkuyla bekledimdi Evsafından habersiz sırf siyah diye adın Upuzun saatleri boşluğa hapsettiler Bir yolun dönümünde bir gurbet vardı, ince Nice yüz bin kıvılcım aniden aksettiler Anladım tek değilim seninle, düşününce Sen görünmeden önce cevapsızdı her sorum Kimi buldu cevabı, bulacak sonra kimi Pek soğuk ve çetinsin elbette biliyorum Mevsimin beşi olmaz, düşün olmaz iklimi Biçare sahte günü atıver artık düne Gönlünün derininde yanmışken ulvi ocak Şimdi nadim olduğun tüm hatıra üstüne Beklediğin mukaddes bir karanlık doğacak Zekeriya YAMAN |