DOĞDUĞUM TOPRAKLAR
Benim doğduğum topraklar
Hem çorak Hem de kuraktı. Ekin zamanı susardı bulutlar Ağlamazdı kolay kolay... Saatlerimizi horozlar kurardı her zaman. Hep çalışır, yarışırdı insanlar durmadan. Elleri kocaman, KÜREK kadardı. Bu yüzden en korktuğum şey Surata atılan şamardı. Benim doğduğum topraklarda Kapılar ardına kadardı. En çok davetsiz tavuklar içeri dalardı. Kim kaparsa tekneden ekmeği Akşama kadar bayram yapardı... Benim doğduğum topraklarda Öyle kolay ağlamazdı çocuklar . Ağlasa da kabuk bağlardı çabucak yaralar. Anneler ya iş tutar Ya çeşmeye koşardı. Sırf bu yüzden Zemheri en sevdiğim aydı. Annem en çok o zaman beni kucaklardı. Yazın bostanlardan karpuz çalardık gizlice. Parçalardık taşın keskin yeriyle. Atmazdık suyunu içmeden Atmazdık tasını kafamıza geçirmeden. Sırf bu pisliğimden Bilseniz ne çok dayaklar yedim annemden. Benim doğduğum topraklarda Kadın, erkeğin kaburgasındandı. Ağzında yaşmağı İki adım gerisinden koşardı. Bu yüzden okudum Bu yüzden direndim ben. Bu yüzden yürüdüm hep önden... Bir dönmemiz vardı. Adı Mustafa’ydı. Ermeni Meryem elek satardı. Sormazdık hiç Hangi ırktan hangi dinden. Biz, Aynı gök kubbenin çocuklarıydık zaten. Bitaraf olamadım hiç Atamadım vicdanımı kalbimden. Biraz insan kaldım Vatan hainiyim bu yüzden... Yazan: MEHPARE GÖKÇE |
Tebriklerimle Beğendim…
Alkışlarımla Kutlarım…
................................................... Saygı ve Selamlar.