O GÜLÜŞ
o gülüş
değişti bozuldu denge tuz bastı aşları suyun tadı zehre yakın avaz dolusu imdattan felç oldu şehrin sokakları gözleri yanmış görmek de istemiyorlar daha körlüğe şükürde sokak lambaları gök toprak sarılmış çaresiz öyle küskün toprak basmazdı o gülüşü koynuna gök teslim etmezdi güneşi gecenin ufkuna sonsuz kere otuz sekiz gün asıllar gitti güç gölgelerde asiller öldü hüküm yedeklerde dönüyor zaman geri sarıyor tarih geri kül kaplıyor göğüsteki ateşi her şey değişti yüzümüzde asılı kaldı o gülüş bozuldu denge Ali’den beri. |
gök toprak sarılmış
çaresiz öyle küskün
toprak basmazdı o gülüşü
koynuna
......
Kutlarım