hayatımı yaşıyorum - herkes gibi -
gün . . ışık hızıyla geçiyor
ve ardından düşlerim
gerçeklerim
kurgularımla
şiir hızı geceler başlıyor

geceler kendimle monologlar
geceler bir takım diyaloglar
geceler bazen kalabalıklar
bazen ıssızlıklarımla
dolup taşıyor

özlenen anılar
beklenen gelecek
bu koyu
bu geniş
bu uzun boşluğa
hoyratça sığıyor




az sonra yeni bir gün doğacak - görüyorum -
alacakaranlığımdaki düşler tüm çıplaklığıyla
acımasız gerçeklerin ardına gizlenecekler
gizlenecekler ki akşam yaklaşıncaya dek
bana
bir bana
hep bana
görünecekler

önce çıkıp usulca sığınaklarından
şafağa çiçek kokusu gibi dağılacaklar
sonra kavgamı paylaşacaklar ben kendimde kendimi ararken
sonra meydan okuyacaklar önüme gelene
doğan güne
batacak güneşe

ve gün gösterirken
bıktıran kayıtsızlığı
alışılmış aydınlığıyla ilk ışıklarını
koşuşmaya başlayacak insancıklar
bir günde bin gece yaşamış kadar ihtiyarlayacaklar
- seyredeceğim -




oysa zaman . . .
yine
tüm bilinmezliği ile
gerçek dışı karanlığına bürünecek yeniden
sarılırken insanlar sanallığa rengarenk ışıklar altında
çocukların uykusu gelecek erkenden
ben
uzun uzun eğlendiğimi sandığım yerlerden
tenhalaşıp
dağılacağım

ve gece . . endişe ile
doğacak yeni bir güne tekrar hazırlanırken
çekilip yorgunluğuma
kendime kendimi anlatacağım
bu günahsız
bu sevabsız
bu yansız gecenin henüz ışıyan havasını
içime doldura doldura
uykuya teslim olan göz kapaklarımı kapatıp
uyuyacağım