SENIssız odama karanlık bir hayli cökmüşken.... Sessiz cığlıkları oynuyorum baş rollerde.. bir hıckırığın penceresinden sana ağlıyorum.. Kim bilir kavuşurmuyuz bir daha..tutuşurmu aşk ateşi bir kıvılcımla.. Hayale dalıp giderken..anlıyorum kii Mevsimi gecti zamanın..Şimdi hüzün keder ızdırap..büyütmekle meşgulüm.. Bir resim cizdim sensizliğe her gün sen diye bakarken... Ayrılık düşer icime keskin bıcak oluverir yokluğun.... Bilmem bu kacıncı saplanışı yüreğime.. Ve kacıncı uyanışım sensizliğe dönmeyeceğini bile bile “Bir kâğıda sensizlik yazdım yine de çok hoşuma gitti, çünkü sensizlik kelimesi bile sen’le başlıyor.” |
Dozu yüksek bir haykırış.Gönülleri titretiyor.Teşekkür ederim saygılar.