DEDİN DE...Hicran gecesinde dert sabahında; Aktı da gözyaşın silmedim mi ben… Gözümün önünde kıydın canıma; Yine de yüzüne gülmedim mi ben… Sustum, yanağında yaştım dedin de; Kahrına diklenen baştım dedin de; Keder sokağında düştüm dedin de; Çağırdın, koşarak gelmedim mi ben… Bana arefeyi gösterip durdun; Ellere bayramı gönlünde kurdun; Ne bir gün aradın ne bir gün sordun; Yolladın, selamı almadım mı ben… En olmaz düşleri koluna taktın; Hasmını yar bilip yüzüne baktın; Sen sağol, dün gece resmimi yaktın; Kadir, kıymetini bilmedim mi ben… Nedir bu neş’eme koyduğun mani; Beklenen kaderi tadacak fani; Sensizken gülecek diyerek hani; Kalbimi ikiye bölmedim mi ben… Ecele beş varken şakaklarında; Huzura eriştim yanaklarında; Vuslat gecesinde dudaklarında; Öl dedin hayırsız ölmedim mi ben… Ali ALTINLI - 31/07/2013 Saat: 00:25 |
Bu şiiri de çok güzel.
Her kıtanın dördüncü mısralarının sonuna neden soru işareti koymadığını merak etmedim desem yalan olur. Süregelen, devam eden ifadeler yok. Açık soru cümlesi. O yüzden her dörtlüğün son mısraları soru işaretiyle noktalanmalıydı diye düşünüyorum.
Saygı ve selamlarımla.