çok güzel bir şiir okudum ... başlangıçta yaratılan aşkın vücut bulması ve devamında yaşanması ve kabulü görünüyor. şiirn kendini net ve ortaya yalın koyan tavrı akıcılığı bozmamış. Şair yarattığı durumun bilincinde ve buna çok hakim.

bir kere tanıdın mı beni ,
gördünmü yüzmü ,
zar zor denk düştümü bakışların bakışlarımın üstüne;
bundan sonrası benim artık.

Bundan sonrası aşk.
(buradaki o aşkın başlama ve kaçınlmaz hali çok iyi ve net verilmiş, okadar yalın ve devetkar olmuş ki evet bundan sorası aşk dedirtiriyor)

Gezinip tüm çıkıntılarımda ,
derin ucurumlarımın dar yollarında ,
dönüşün olmadığını anlayıp bir damla korku karışmadıysa terine ,
bundan sonrası benim artık.

Bundan sonrası aşk.

(bu yaşanmışlıktaki içselliği çok beyendim, birinin kollarında ''çıkıntılarında'' gezinmek ve bunu bu kadar iyi ifade edebilmek. şiir bütünlüğü koruyor ve büyütüyor durumu. Bir ritüel gibi.)


Keskin bir kıvrılış saçlarımın dalgaları,
sen gemisiz takasız,
atılıp kaldıysan aralarındaki ağlara,
bu teslimiyet bu hoşbulmuşluk yakıştıysa sana ,
bundan sonrası benım artık.

Bil ki bundan sonrası aşk...


(şiirin sonu kesin bir mühür. Evet yaşadığım bu ve bu aşk. ''Bil ki bundan sonrası aşk...'' diyerek şiiri büyük bir kesinlikle bitiriyor.

imgeler ve nlatım ses uyumu güzel...

keyifle okudum ve geceyi böyle bitirdiğim için mutluyum. kutlarım devamı ile....