YASTAYIM HİÇ KİMSE BİLMİYOR...
İşte yine karşındayım
kelimelerin tükendiği yerde bakma sen yüzümün güldüğüne dokunsan düşerim dokunsan eririm dokunsan ölürüm ben dokunsan hani dokunsan ağlarım bu gece bir şarkısında ne güzel söylemiş rahmetli AHMET KAYA yaprak döker bir yanımız bir yanımız bahar bahçe yıllar ne kadar çabuk geçmiş oysa gidişin geliyor gözümün önüne hani söyleyecek çok şey tıkanıp kalmıştı boğazıma zaman diyorum sen gibi akıp gitmiş yorgun bir gecenin sonunda ışıl ışıl bir Ankara sabahına elinden şekeri çalınmış bir çocuğun bir ihtiyar evinden atılmış bir adam gazetenin üçüncü sayfasında sevdiği kadını bıçakla doğramış ters gitmiş herşey herkez herşeyden şikayetçi ay sonuna denk gelmiş hani evine ekmek alamamış Gazi Mehmet abi başını eğmemiş ama bunada şükür demiş yağmur yağmış gece Benimle ağlamış sanki ANKARA sen yokmuşsun gitmişsin sessiz ve usulca ardın sıra susmuş bu koca şehir yıllar diyorum yıllar ne kadar çabuk geçmiş oysa yıllar sonra o gecenin sabahını hatırlatmak istedim sana sen gitmişsin herkezin bir derdi varmış ben ağlamışım gören duyan soran olmamış biraz öncede söyledim ya sana bu parça dostlarımla beni anlatıyor işte ne güzelyüreğini katmış AHMET KAYA yaprak döker bir yanımız bir yanımız bahar bahçe şimdi yıllar sonra düşmüşsün yollara gözlerinde yaşlar kaybedilmiş yıllar ve en kötüsü kirlenmiş yarınlarla yıllar sonra karşımdasın işte benim gibi çaresiz ve boğazında düğümlenmiş cümleler dokunsam hani biliyorum ağlarsın sarılıp boynuma hıçkıra hıçkıra gözlerin kıp kırmızı zaten ne kadar kaçırsamda gözlerimi gözlerinden dokunsam volkan olur patlarsın dokunsam yanarım ben şimdi karşımdasın işte başın önünde uzatmışsın ellerini son bir şans diyorsun son bir keze daha dene sırtımı dönüp giderken ben başım önümde seni bırakıp oradaa öylece gözlerim kan çanağı yüreğim paramparça ellerim titriyor dua ediyorum peşimden gelme diye sonra bir kaç saniye sonra koşarak ellerimi tutuyor iki küçük el sonra atlayıp kucağıma BABA diyor küçük bir kız ’ BABA KİMDİ O TEYZE ’ ’’seni gördüğüm yerde yıllar sonra o gün geldi yine aklıma bu sefer bir elimde kızım içimde fırtına çekip gittiğin o yolda yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim bu sevdayı kalbime gömdüm ve sen öldün şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor Yastayım hiç kimse bilmiyor’’ MURAT AY |
Oldum olası severdim bu şarkıları.
Satır aralarında daha bir anlamlandı.
Kutlarım.
Bir hususta Arzu kardeşime katılıyorum ama maksatsız olduğunuza da inanıyorum.Şiirin akışı öyle getirmiş.