Gel...
Gel sevgilim
Altımdan kayıp giden hayat geri gelsin Gel sevgilim Yeni güne merhaba der gibi Gel sevgilim Bülbül okşayan seher gibi Gel sevgilim Yer yüzüne kavuşan kar gibi Gel sevgilim Bin bir renkte çiçekler açtıran bahar gibi Gel ki Gamzelerinde kaybolayım tebessümünle Sen gibi kim okşar saçlarımı Gel sevgiyle sar saçlarımı Gel sensiz arnavut çeşmesi Sessiz ve bir hayli durgun Bir hayli yorgun Ezelden beridir beni sana bakışlarıma vurgun Güneş okşardı kumral saçlarını Bir şiir zamanında Ben susardım Seni izlerdim Bakışlarım kilitlenirdi senin aşk diye kaybolduğun boşlukta Sensiz "Bülbülüm altın kafeste Ağlar aheste aheste" türküsü Daha bir acıtıyor içimi Gel sevgili Yine aşkla okşa sana hasret saçımı Aşkınla besle içimi Yusuf Usuğ |