Arsız
Terk-i gönül etmişim sevdaları
Yeter ki, soğusun bu yürek artık Her alevi ömrümden bir şeyler götürüyor Sürgünden dönmek iyi gelecek gönlüme Hazmı zor ayrılıklar beni bitiriyor... Oysa dağlar gibi sevdam vardı Tespih taneleri gibi dizilen kederler Alıp götürdü hepsini Bam telinde sevda türküleri söyledim Işıksız gecelerde... Pardon bayım diyerek gidenler; yüreğimin güzel olduğunu söyleyenler Ne fayda hepsi bu kadar Her zaman dul kaldı gözlerim Her dem askıda kaldı aşk sözlerim... Duyduklarım karşısında hep gülümsedim; yutkundum bir şey söyleyemedim Nasıl söyleyebilrdim ki, Hayır ben bencilim; Çünkü karşılıksız seviyorum diyemedim... Şarkılara, kitaplara kırgınım Hep beni söylüyorlar, hep beni yazıyorlar Çiçeklere, kuşlara kırgınım Yar’sız kokuyorlar, bensiz uçuyorlar Kırgınım cümlesine halimi bilmiyorlar... Çöle dönmüş bulutlar Yağmur olup yağmıyorlar Gözyaşlarım bile yalnız "Heybeme şiirlerimi alıp Zil zurna hüzünlerle kendi kendime ıslanıyorum..." Mayası ekşimiş sevdaların Durmuyor kıvamında Kimse günahtır demiyor sevene Sevense günahkar Kul hakkı yemişcesine... Aşkın doyumsuz kadehini kırsamda Dumanı tüten bacalar idolüm Ve Sevdasızlığı sunuyorum yüreğime Almıyor arsız, almıyor bahtsız... Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN |