KAL; YA ŞEHR-İ RAMAZAN!.KAL; YA ŞEHR-İ RAMAZAN!. Uyum sağladık sana, bırakıp gitme bizi! On bir ayın sultanı, kal; Ya Şehr-i Ramazan! Bırakma gönüllere, dermansız ince sızı.. On bir ayın sultanı, kal; Ya Şehr-i Ramazan!. Hanelerde huzur var, nefisler etti sükût.. İklimin mânâ buldu, mevsimler oldu sâkıt.. Ellerimiz semada dua için beş vakit. On bir ayın sultanı, kal; Ya Şehr-i Ramazan!. Ayrım kalmadı şükür; zengin ile fakirde. Aynı safta bir durdu, aynı Hakka zikirde. Gitme diyor müminler, hepsi aynı fikirde. On bir ayın sultanı, kal; Ya Şehr-i Ramazan!. Kolaylıklar sunmuş’tun, mazeretli kul için. Fakirleri doyurup, tutmuş yerine geçin. Biz, seninle fark ettik; farkında olduk açın. On bir ayın sultanı, kal; Ya Şehr-i Ramazan!. Gök yüzü ışıl ışıl… Yıldızlar, ay gülüyor. Semada gezegenler senden feyzi alıyor. Bütün mevsimler bahar; mis kokular salıyor. On bir ayın sultanı, kal; Ya Şehr-i Ramazan!. Her şey vakti gelince mânâsını buluyor. Gün, gelip - gitse bile; hazzı özde kalıyor. Bir burukluk, bir acı… Hüzün kalbe doluyor. On bir ayın sultanı, kal; Ya Şehr-i Ramazan!. Ötelerden gelerek iman zerk ediyorsun. İçimizde tortular bırakıp gidiyorsun. İhlâslı “kal!” deyişe; bilmem ki ne diyorsun? On bir ayın sultanı, kal; Ya Şehr-i Ramazan!. Hülvani BAŞTUĞ. 23/07/2013 .. |