AYRILIKLAR HÜZÜN VURDU BAYRAMA

Bayramda gidemem ana yurduma
Bekleyen olsaydı ben de giderdim
Gurbetin kahrından gönül derdime
Derman bulunsaydı ben de giderdim

Gözyaşları seller gibi çağlayan
Hasret ateşiyle yürek dağlayan
Vuslat için dua edip ağlayan
Bir anam olsaydı ben de giderdim

Bu ayrılık yetti diye sızlayan
Gözlerinden akan seli gizleyen
Şimdi gelir diye yolu gözleyen
Bir babam olsaydı ben de giderdim

Görür görmez gâm yükümü alacak
Gönül köşkü neşe huzur dolacak
Gardaş gelmiş diye yüzü gülecek
Bir bacım olsaydı ben de giderdim

Kaçış yoktur herkes bir gün ölecek
Sanma sakın dünya baki kalacak
Vefa dedikleri semte gelecek
Kardeşim olsaydı ben de giderdim

Gelir ümidiyle yola bakacak
Yüreğime vuslat gülü dikecek
Hüzün tüneline ışık yakacak
Bir seven olsaydı ben de giderdim

Gizleyemem özde olan sızıyı
Düşündükçe hüzün dolar maziyi
Takvimdeki “Bayram” diyen yazıyı (x)
Anlayan olsaydı ben de giderdim


(x) Bu satır Abdurrahim KARAKOÇ Üstattan ilhamla yazıldı

Bayramları coğrafi uzaklık sebebiyle değil de gönül sürgününde, şu veya bu sebeplerle memleketten ayrı geçirmek zorunda kalan bir çok insan var aramızda. Onların içinde büyüyen hüznün ortak iz düşümü olarak bu satırları kaleme aldım. O duygulara bir nevi tercüman olsun diyerek yazdım.

Hüseyin Gazi
Kurban Bayramı 2007