YOKLUĞUNDAaşk ateşten bir gömlek gibi sarmış bedenimi kesmiş nefesimi başka bir dünyaya geçer yanındadır sanki ayakların yerden kesilir uçar gibi mutlusundur sevdiğinle sevdiysen yüreğinle havalara uçarsın o çocuksu halinle tutmak istersin ellerini mutluluktan parlar gözlerin alamazsın gözlerini gözlerinden titrer ellerin tutulur dilin konuşamazsın seviyorum diyemezsin veda anı geldiğinde zaman dursun dersin ayrılmak istemezsin gidemezsin bir hüzün kaplar içini en derinden sanki oynar o an yer yerinden sızlar yüreğin kanar için boğulursun hıçkırıklarında yine kaybolursun onun yokluğunda... Refik 22.07.2013 İstanbul |