GÖNÜLLÜ
Taş taşa dokunmadan duvar örülmez usta
Arasında kum çakıl harcı oldum gönüllü Hedefimi bilmezsem yol yürümez o dosta Bu yola baş koymuşum yolcu oldum gönüllü Bazen fırtına eser umutları dağıdır Gönül vermek kolay mı ? sevda bağban bağıdır Her yiğit taşıyamaz sevda yükü ağırdır Yar yüreğine düşen sancı oldum gönüllü Ben o yarin uğruna yıl yedim birer birer Cefasını sırtladım yüküme vermem zarar Seven sevdiği yare ölüme göğüs gerer Yardan önce can veren öncü oldum gönüllü İkrar verdim tutarım beni kınama usta Gam kedere alıştım dert gelsin posta posta Kar boranda ıslanmış yollar çiğnemiş dosta Yüreğimi serecek hancı oldum gönüllü Güleser Yorulmaz |
"GÖNÜLLÜ..."
O şimdi "GÖNÜLLÜ !..."
Koymuş söz söz üstüne sözünü
Güzellikler bürümüş adeta edebi gözünü
Yakalamış sözlerin en özünü ;
Mana da sağlam bir duvar örmüş
Güzeli yazmış, zoru düşünmüş
Sözleri sanki altın suyunda süzmüş
Üstelikte bu şiir için "GÖNÜLLÜ'YMÜŞ"
Bize takdir etmek düşer
Emeğinize tabrikler !!!...