Bir Matemdi Bizimkisi
BİR MATEMDİ BİZİMKİSİ
Sarsılsın yüzünün çizgisi Dalgalansın rüzgarın arasında o sevdiğim gözlerin Bir matemdi bizimkisi Hüznün isyanına karşı Sesimizde sessizliğin haykırışı Boş sokakların arasında Her zaman ki yanık gece Ölümsüzlüğün şafaklarına sesleniyor sevgisizce Adını bilmediğim çocuklar Güneş gibi yayılıyor coğrafyama Senden öğrendiğim tek gerçek Yalnızlığımda sevmeliymişim seni Ve hüzünler tıkanıyor boğazıma Hasret gözyaşlarım isyan isyan savruluyor |