HİSSET..
Yorgun bir yaz akşamında düştün yine yüreğime
Kalp atışlarım hızlandı bir kuşun kanatlanması misali Eski bir aşk yüreğimin kapısını çaldı ve girdi içeri sessizce Bir damla hüzün ruhumla birleşince bıraktım kendimi Bu sefer inkar yok unutmaya çalışmak yok Yalanlar yok nefret yok Duygularımın tüm çıplaklığıyla seninim Sustu her şey sanki ben yine sana geldim Sana değen her gözden kıskanırdım seni Seni kim bilir kimler sevdi benden sonra Kimler aşık oldu o sıcacık gülüşüne kim bilir Deniz kokan saçların kimin oldu benden sonra Oysa ne güzel yaşamıştık birbirimizde Gözlerine bakarken utanan pembe yanaklı bir çocuk gibi ürkerdim Kokunu içime çekerken yaşadığımı hissederdim Yosun tutmuş ıslak gözlerinde dinlenirdim Sana ne kadar sıkı sarılırsam o kadar benim hissederdim En saf hayallerimizi gözyaşlarımızla inşa ederken Birbirimize sözler verirken ellerimiz tamda kenetlenmişken Birden bire soldu papatyalar ve hüzün çaldı şarkılar Olmadık, olamadık ve sen giderken çığlık atarcasına sustum Şimdi sen yarım kalan hayallerimizin mimarı oldun Ben ise o hayallerimizin en kazında boğuldum.. |
*** HİSSET şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı KUTLUYORUM...