Çocukken ;
Ne çok korkardık ,
Ölümden ,
Ölüden.



//Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.
CAHİT SITKI TARANCI(Otuzbeş yaş)//


//Ve artık ölümse korkunun soğuk adı
Düşüvermişse yüreğimize,
Yapacak bir şey kalmamıştır,
Mutluluk adına...
ATTİLA İLHAN//


//Ölüm...
O geldi mi ne var korkacak.?
Korkular biter.
Fikir, açmaz artık beyinde kuyu;
Burgular biter
Unuturuz hayat adlı uykuyu,
Uykular biter.
Biter,her şey biter;
Ses,şekil ve renk,
Korkular biter.
Kabir sualiyle kapanır kepenk,
Sorgular biter.
NECİP FAZIL KISAKÜREK//


//Ölürsün...Kapanır yollar geriye;
Ben mezarla sırdaş olur beklerim.,
NECİP FAZIL KISAKÜREK//


Dünya fani etmez beş para kıymetsiz
Toprak bir gün alır bağrına habersiz
Ruhun uçar bedeninden bakarsın
Hüvel Baki yazarlar mezarına şaşarsın
Bir gün olup götürürler sessizce
Dostlarında unuturlar kimsesizce...
Yaşama karşı ölüm.Ölümün vuslat olduğunu bir gün
heybemizde ki dualarla Hakka yürüyerek öğreneceğiz.
Derin manalar içeren,gerçekçi şiirinizi kutlarım.
Saygı ve selamlarımla.