SEN
ARTIK HİC BİR ŞİİRİ YAZMIYORUM SANA
HİC BİR MISRALAR DÖKÜLMÜYOR SAYFALARIMA İCİMDEN NE BİR SÖZ NEDE KELAM GECMİYOR ARTIK KIRILDI KALEMİM ONCA SESSİZ CIĞLIKLARIN ARASINDA BEDENİM TAŞIMAZ BU YÜKÜ. AĞIR GELİR HAYAT SENSİZLİĞİNDE VE SABAHA TEK SÜREN CAN CEKİŞMELERİM.. BİR MARTININ CIĞLIĞI BÖLER YARIM KALAN UYKULARIMI KEŞKELERİM VAH EDİŞLERİM HEPSİ DİZİLİ BOĞAZIMDA SOLUK SOLUĞA KALMIŞKEN.., YOK OLDUĞUNU BİLMEK ACIYA PARMAK BANMAK GİBİ.. HAFİF BOĞAZININ YANDIĞI ANDIR AYRILIK ACISI.. BİRDEN SUSAYI VERİRSİN..İCİNDEKİ YANGINA BUZ KESİLİRSİN OLANLARA.. VE SONRA ZAMAN GİRER DEVREYE ALIŞTIRIR HİC AKLINA GELMİCEK AYRILIKLARI BEDENİNE.. LAKİN KALP AĞIR BASAR HER DEFASINDA.. ÖLMEK VAR UNUTMAK YOK DİYE.. NE İLK NEDE SON OLACAK YAŞANANLAR ..KAĞITTAN BİR GEMİ YAPASIM VAR ŞU SIRALAR..AZGIN SULARIN ARASINDA ÖFKEMLE DÖVEŞESİM VAR.. |
kötü bir nefretle yazmışınız..
kaagıt gemılerle fırtınaya yelken acıyorsak,kaybedecek bir şeyimiz kalmamış sanırım.. :(
şiirimiz güzel ama içimiz çok kötü.. :)
üzüldüm şimdi...