Kıraçların Sel YamaçlarıMavi kırmızılarımızla geldik kırmızıarından korkmadık ! selleri akıttık denızleri çevirdik boğulmadık ! dik duruşun olgunluğuyla yürümedik koştuk ! duyulmaz dağlara duyurduk eğilmedik ! Kıraçların yamaçları çarptıkça kenetlendik ! bizlerimiz kimsesizliğe benzedi yıkılmadık ! akıl ,zekilik, ilim ufuklarına kapasiteler açtık yılmadık! düzen yap bozlarına kader demedik ! kederlenmedik ! bu güneş sönmez dedik azalmadık ! kırmızı toprağın zaman akışına yenilmedik ! yeniden , yeniden toprağa düştük çürümedik ! kimsesizliğe zerreleri sığdırdık bir günleri ömür yaptık ruhumuza kumrulandık ! sen bendesin ben de sen’deyim sularına kaktüs’leri açtırdık zehirini akıtmadık ! dağların kur’du ovaların ceylanı olduk doyamadık ! göz olduk söz olduk töz olduk tuz olduk ruhumuzla seviştik de gellerimiz olamadık genede yinede yeniden yeniden yenilendik zülüflerimiz göz danesi hoş geldin sel danesi dedik gitmedik ! Gülay GÖKTÜRK |