Gönül
Ta Elestten bir kıvılcım can içine düşeli
Durmaz için için tüter daim yanar bu gönül Hüsn-ü letafetin sihri aklı zayi edeli Kime baksa sermestlikle canan sanar bu gönül Seher vakti gün doğmadan esrarı gizler güya Mest olur zikr-i tevhitle yâri anar bu gönül Avazına can dayanmaz bülbül serden geçeli Saplar minik yüreğini hara kanar bu gönül Hakkın rızasını talep yaratılış gayesi İsmail’le körpe canı yâre sunar bu gönül Gidermez onda lekeyi ne su ne ateş toprak Cemale vasıl olunca aşkla yunar bu gönül Bilir Hadim âşık olan bu cihan imtihandır Ahu diye daldan dala neden konar bu gönül |