ONLAR
Bitmiyor ki dostlar, bak daha niceleri,
Hepsinin dili aynı, derler hep aynı heceleri, Gündüzünde ki kahır sanki yetmiyormuş gibi, Berbat ediyorlar bak, o sessiz geceleri. Sığındık bir ağacın, o geniş gölgesine, Belki görünmeyiz diye, saklandık gövdesine, Gelir arkadaş gelir nerde olsa bak bulur, Hemen karşına dikilir, bir yaprağın sesine. |