FİZAN
Ey ayağa kalkmış gölge,
El ayasında tırnak, aşka belge. Beynimin damarlarındaki künye, adını fizan koydum ne varsın, ne yoksun diye. Yalnızlık batırırken hançeri, Aklıma geldikçe biraz daha girer içeri. Bulamazsın sana kefen biçeni, Aşk satıp faiz alan tefeci !!! Karlı kaf dağının prensesi, Kaçsam da ensemde nefesi, Yeter artık doldu çile kesesi, Yakıyor bu aşk elbisesi. Şeytan binmiş akrebe, hızla kürek çekiyor. Güneş ufukta sanki tesbih çekiyor. Bugün de ölüm kurşunu sekiyor. Bir çukurla bir mermer taş beni bekliyor. Ey aşk hani sen bir baldın, Suçun çok kabardı; uykumu çaldın, Sana bir mecnun bir de ben kandım, Bir rüyaymış gerçek sandım! ... |