Çocukça yaşayım dedim
Kine. nefrete inat için
Sağı, solu;akı karayı sevdim
Ot gibisin deyip; astılar beni

insan isem ;severim dedim
insanı ,insanlık için
insan olmaksa muradım
ağalar, sus deyip astılar ben

şimdilerde,Bir şiir,bir şiir karaladım
Sosyal yaraları söylemek için
Dil bilgisi kuralına takıldım
Ustalar,özüne bakmayıp astılar beni

Çocukken;resim yapmıştım günün birinde
Gök yüzü kırmızı hemde kızıl dı
Yıldızların gözü,güneşin kalbi vardı
ressamlar olmaz dedi ,astılar beni

Bir Allah kulu çıkıp demedi
Bu onun dünyası karışmayın,yazsın boyasın
Bırakın özgür tebessümler dalgalansın düşlerinde
Dış güçler fikrine yamayıp astılar beni

Gençken;zengin olana dedim
alın terimi, devlet desteğimi ?
tazı verenin amca oğluymuş
sermaye düşmanı deyip, astılar beni

gönlüme Şah Hüsyini an dedim
asmak Pirsultanınkine benzemez
Nesimin yüzülmesine hiç değil
demokrasi nin özğürlüğü ile, astılar beni

Allah benim kim ne karışır dedim
Sahiplenemedim, ilahlar izin vermedi
Onca ilah arasında hakka yol aradım
Asrın yezitleri atamın adına;astılar beni

Noter gibi tasdiklemeyim ,dedim
Ağaları ,paşaları ,beyleri
Her yol Ankaraymış ,ne bilirdim
Hak benim diye,hak için haksızca; astılar beni

Milletin Vekiliğine; Aday adayı oldum
Hanım bir partiden, ben bir partiden
Kozmik odaya alındım
‘Kayseriyede liman demem’ diye astılar beni

Gönlünce yaşayım dersin, ey Yarasuadım
Sağır, dilsiz, kör değilsen
Herkese eyvallah demiyorsan
İlahlar kurban ister,isterde asarlar seni