SEN YOKSUN
Sen yoksun ,
yüzünü görmeden geçti saatlerim darağacında sallı ruhum , kaldırımlarda yalnız geçen şu ömür dalgalarda boğuşan bir beden birde aynalarda ağlayan kırışık çizgilerim … hayallerimin ötesindeki düşler acı veren yalnızlık dolu günlerim kahpece üstüme çöker kapkara bir kabus gibi , serzenişlerim feryadı figan gölgeme dolaşık bir el sıkar , sıkar boğazımı nefessiz bırakır duracak gibi olur birden kalbim. bir yanardağ patlaması şiddetiyle belirsiz arçılar yaşar bedenim , halimdeki tükenmişlik yavru bir ceylanın can çekişmesini andırırcasına katil avcının edalı gülümsemesine aldırış etmeden , çırpınışların seyrini izlerim … mükafat olurdu ölüm , gözyaşımda saklı olmasa anılar kalpten geçen bir dirhem kana borçlu hissederim kendimi yoksa kalp atışlarım boşa mı atar sevgi ırmağım kurusa ne olur ? nasıl aşarım o zaman nasıl bendimi . 06 / 07 / 2013 |