1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1132
Okunma
Gece…
Saçlarım da benzedi senin hüznüne..
Öylesine siyah, öylesine matemi içine alan..
Kendime tek bir Can’ım bile kalmamışken,
Sana Can olmaya gelmiştim..
Can kırıklarından bir Can umuduyla gelmiştim.
Onlar da karardı,
Umutlarım birer çığlığa, birer isyana dönüştü..
Gece içime işledi,
Saçlarım ağladı bu bırakılmışlığa,
Kış ortasında yapayalnız ağladı.
Gece..
Çık artık içimden..
Kasvetini al git yüreğimin Şehr-i Diyarı’ndan..
İlişme artık bana..
Ben denedim senden kaçmayı, Gece’nden kaçmayı..
Yıldızları, o güzel beyazlıkları, o son umutları atamadım içimden.
Hep bekledim en güzel yıldızın içime düşmesini..
Bu koyu buhranın bitmesini..
Gece,
Sen en iyisi git,
Git artık benden!
Çünkü ben saçlarımı dahi çektim senin üzerinden..
Seher BARUT
5.0
100% (2)
Cevap Yaz