Susma Çocuk
Kapı aralığından bakar bir çocuk
Gözlerinde emzirilmemiş duygularla Ellerinde yorgunluğun hayat izleri ile Susar bu çocuk Susmaya alışmış Dinlemez bu çocuk Hayatında bir kez olsun dinlenmemiş Mutluluğu mavi denizlerin Beyaz martılarının gözlerinde bulmuş Sükûtun en derinini Bir tren garının gürültüsünde kaybetmiş Ağlar bu çocuk Hemde tsunami gibi Hıçkıra hıçkıra Gökyüzü gibi gürler Yağar bu kentin insan sevmez gönüllerine Susma çocuk Coş taze bahar gibi Aç kapılarını beyaz gelin gibi sabahlara Bürünme öyle hemen siyahlara Daha büyüyeceksin Küsme hayata Aşkı sevdayı görmeden Beyaz gelincikleri soldurma gönlünde Sunacaksın onları hasretin süslediği gönüllere Özlem kokan yarenlere Yusuf Usuğ |