KENDİMLE KALDIM
Al yanağına destanlar yazmış gibi sevdim seni
Her okuduğumda acıyarak kendime Alnına güller ektim her kokladığımda Saçlarında kız kulesini gördüm hep Gözlerinde derin okyanuslar Ellerinde alın yazımı okudum hep Belinin inceliğinde ömrümü gösterdin bana Bedeninde ateşlerimi söndürdüm. Her defasında alevlenen. Gittiğinde hasreti anladım Sonlanmaz sandığım. Gelişlerin düğün bayram oldu bana Terim terinle sevgili olduğunda Çocuklarım oldu hep Babalarına vefasız çocuklar Üzülmedim bu akşam İlk kez korkmadım Odamda yaktığım ateşler ilk kez yakmadı beni Biliyorum giderken seni de aldın Kendimle kaldım |