neyine güveneyim
ey kader senin neyine
sen benim varlığımın vuslatında
hasretim olmadın mı

en kötü günümde
dost görünüp
alay edip benimle
sırtımdan vurmadın mı

çaresizlik den rabbim
sana inandım
inancım varken
şeytana aldandım

açtım ellerimi
her gün yalvardım
neredeysen gör beni de yarab
yağmur oluklarıyla gözyaşlarında ıslandım

bıraktım kör talihi
kendi haline
anlamaz kullar deli derler
benim halime

nankör bir aşka
bağışladım hep kalbimi
sen sefil ,sen aç koyma be yarab
dokunma benim gönül yarem-e

inkar etmiyorum tanrım
şükrüm özüm de
bir yara var bak gör aşk dan yana
acı dolu kalbimde

taş olsa yarılırdı
dayanmazdı bu garip halime
duy sesimi be yarab
dokunma benim can havlime

neyine güveneyim senin
yalan dünya neyine
aldatıyorsun severken insanları
bir bir koyuyorsun kabrine

yaşarken ölmek maksadında gelmedim mi
ben bu dünya hanesine
neyin zulmüdür bu be yarab
koyuyorsun beni bu dünyada öksüz haline......


ceylan yılmaz