Telaş ...
sığamadığın dünya ne kadar da küçükmüş meğer.
indirilince beyaz bir çarşaf doğuma beklemekmiş arafı bekler gibi ölmek ’merhumu nasıl bilmezdiniz’ -(o) bizi bilir miydi !... toğrağında koca bir ömrün yükü dağılmış, dağıtılmış, ağlatılmış çok uzaklardan bir ses duydu göz çukurlarında ölü çocuklar ellerinde ecel bakışlı karıncalar aklımın tenhasında bir mahşer yeri gibi hislerim bir meczup rüyası yerdeyim zaman kayıp akıl küs bu benim masalım şimal atlıkarıncalar senin olsun senin olsun heybene doldurdukların kalbimi gömdüğüm bahçeler bana yeter ... |
Bahçeye değil de bahçelere gömecek kadar büyük bir yüreğe sahip olmak ne güzel...
Tebrikler...