İçimde biriken onca dert varki,
Yazmak isteyipde yazamadığım.
Onca derdi hangi kantar tartarki,
Var ise arayıp bulamadığım.

Bulsamda derdimi nasıl tartacak,
Hangi kefesine göze koyacak.
Bilmemki nereye nasıl sığacak,
Üst üste birikmiş sayamadığım.!

Yardan gayrı haram bana dünyada,
Kâinat güzelle dolsa ne fayda.
Hasretlik diz boyu canım hay hayda,
Bir an ayrı kalıp duramadığım.!

Benden başka varmı acep sırada,
Bir benmiyim dertli yalnız ortada.
Etrafıma bakıp süzüp sonrada,
Şu koca aleme sığamadığım.!

Her ne eylesem yerim dar benim,
Talihimden ahu’zarım var benim.
Bahtımın ezelden gözü kör benim,
Anamdan sancısız doğamadığım.!

Her insan elbette sancılı doğar,
Benim ta o günden yürek yaram var.
O yürek kırk yıldır bir derman arar,
Buldumda yerine koyamadığım.

Yaramı bilmeyen kırk mana yükler,
Herkes her derdine bir şifa bekler.
Benim yaram ağır derinde kökler,
Kökünden çıkarıp atamadığım.!

Derdi veren elbet dermanı verir,
Gün gelir yüreğim buzları erir.
O yarin elini kalbe değdirir,
Yaramı gayrıyla saramadığım.!

O yüzden dinmiyor yürekte sızı,
Hükmeder kaleme yaz diye bazı.
Sözümün sitemle dolu birazı,
Yazmakla bir yere varamadığım.!

Yar okur incinir gücenir belki,
Niyetim yarimi üzmek deyilki.
Yar Cennet bağından öyle Bir gül’ki,
Koklayıp sevmeye kıyamadığım.!

TİRYAKİ kıyacak tek cümle yazmaz,
Kırk yıllık niyetli niyetin bozmaz.
Orucunu yardan gayrıyla açmaz,
Bir odur yar deyip doyamadığım.!

23 Haziran 2013